Rozmowy szemrane
Któż ośmielił się to zrobić
Gdzie jest wieczny płomień wiary
Kto zapragną siebie zgubić
Dosyć ma już twego wycia
Przestać słyszysz, przestań ryczeć
Oni zapomnieli o nas
Nie składają ofiar tobie
Czemu idę w zapomnienie
Przecież byłem panem wielkim
I modlili się codziennie
Jestem wszak okazem rzadkim
Cicho bądź tam męczenniku nie
musiałeś ginąć za nich
Dziś już pozapominali o tym
Mogłeś przecież się wybawić
Wiem że mogłem Lecz nie chciałem
Wiem też czyja jest to wina
Los Zeusa wnet podzielę
A to wszystko przez Darwina
Pozwól no że się ośmielę
Wtrącę moje skromne zdanie
Efekt całej karuzeli
Widzę jasno i wyraźnie
No więc czemu zapomnieli
Zapomnieli bo zmądrzeli.
carlit
Wiersz
·
6 grudnia 2000