koronczarka

Zofia E.W.

jedwabnymi chwilami

dzierga koronki poezji

biorąc w objęcia słowa

rozplątane nitki wspomnień

przesuwa za i przeciw

ściegami wersów snując

sploty czasem zapomnianym

kropkę przed kolejnymi zdaniami

zamyka supełkiem przypomnienia

dla wątku i osnowy pióra

Zofia E.W.

Wiersz · 15 stycznia 2009

3EYE

ładny, ale raczej chuderlawy (-;

· Zgłoś · 15 lat
Ir

Całkiem zgrabna koronka słowna :))

· Zgłoś · 15 lat
Anonimowy Użytkownik

"jedwabnymi chwilami poezji
dzierga koronki
biorąc w objęcia słowa"

.....................może tak ?

· Zgłoś · 15 lat
Anonimowy Użytkownik

takie bez smaku

· Zgłoś · 15 lat
Zofia E.W.

...dzięki za czytanie i uwagi...to jest tylko próba dziergania poezji ....Urughai to przestawinie może byc ,,,ale... troche zmienia szyk -poezja ma być wpracowana jak koronka...co nie zawsze się daje
Serdeczne pozdrówka.

· Zgłoś · 15 lat
estel

Nie lubię używać tego słowa, no bardzo nie lubię, ale muszę - grafomania. Dzierganie koronek poezji to jest grafomania.

Pan A.: Milczy. Myśli. Nie może się zdecydować.

· Zgłoś · 15 lat
ew

dla mnie zbyt wiele zdrobnień w wierszu, koronkowo tak i chyba dlatego banalnie.

· Zgłoś · 15 lat
Michał Domagalski

Również mam nieznośne wrażenie koronkowo grafomańskiej banalności. Nic mnie nie potrafi przekonać do tego wiersza.

· Zgłoś · 15 lat