flow

Anonimowy Użytkownik

Gdybyż inna wersyfikacja (choć jest obraz przerzutni).....................to jeszcze lekka dieta słowna i może być niezły wiersz....................bo ma dobre tło emocjonalne................Serdecznie Pozdrawiam!

ataraksja

Ciebie zawsze wysłucham. Powiedz proszę dokładniej, co widzisz na `nie` lub inaczej co do zapisu.

Anonimowy Użytkownik

Ata - to tylko sugestia...................sama dokonaj ewentualnych zmian, jeżeli uznasz je za faktycznie konieczne....................żeby z wiersza nie wyszła hybryda................to dobry materiał...


"żyjemy na tej samej ziemi, w różnych światach
rozpiętej krzyżem nagości,
porastającej świątynie ryżowym dziedzińcem niewiary
obcierającej do krwi pięty,

pięści nie śpiew. parszywa prawda.
bez krzyku narodzin,

nie poznałbyś dna,
po którym szansa stąpa krokiem marynarza
opływającego przylądek dobrej nadziei.
najgoręcej

uciszać wyrzuty w zaułkach, urągać śmierci
gdy pod niebem głuche stepy łaski.
chcę chłonąć woń rosy na dziewczęcym palcu
wzniesionym pod słońce

lecz po co mi woda bez mocy
zdolnej rozszczepiać światło w zagadce istnienia."


.........................powodzenia w retusze :-)

ataraksja

pewne wskazówki przyjęłam. przede wszystkim co do wersyfikacji. bardzo dziękuję - mój zapis jest zwykle impulsywny, potem choć czytam zamknięty układ, to jednak nie widzę potrzeby innego rozłożenia myśli w wersach. ale okazuje się, że co dwie membrany, to nie jedna.
zastanawiam się tylko co zrobić w przyszłości - bo raz piszę tak, że nic zmieniać nie trzeba, a innym razem wersyfikacja jest `w cały świat`.
nie dałam się skusić na `dietę słowną` Uru :) możecie mówić co Wam się podoba, ale każde słowo ma jak najbardziej przemyślane znaczenie.
pięknie dziękuję za cenne rady :)

Grzesiek z nick-ąd

a mnie ta pierwsza ciągle uwiera.. jakos zatrzymuje.. czy to przeprzymiotnikowanie? a może niewiarę trzeba przerzucić do następnego wersu? a może inwersja drugiego wersu?

żyjemy na tej samej ziemi w różnych światach,
rozpiętej krzyżem nagości,
porastających ryżem dziedzińców świątyń
niewiary obcierającej do krwi pięty.
w pięści nie śpiew. parszywa prawda.

a tak ją sobie przeczytałem ze zmianą przecinka i tak mi z tym dobrze że aż bardzo:)

ataraksja

kurcze, Grzesiek, aleś mi namieszał! :)))
ale jakem ataraksja - muszę na spokojnie. bo co nagle, to po... ;p

ataraksja

kumam! tak, to gra Grześ.
to ja dziś jestem wypestkowana...
zmieniam `niewiarę`, `pięty` i przemeblowuję pierwszy wers. dzięki :)
ale teraz to już nie o zapisie. teraz o odbiorze proszę ;)

Ir

Dla mnie ten wers :"w pięści nie śpiew. parszywa prawda." - mówi za cały wiersz.
Pod "niebem głuchych stepów" tylko można się buntować.....raczej bez powodzenia.

ataraksja

i czy tak najczęściej nie robimy? złorzecząc temu, komu najłatwiej dokopać, bo nie odda...
dziękuję Ir.

Grzesiek z nick-ąd

się tak by chciało być młodą... z tymi doświadczeniami?
dziewczęcy palec a pięty pozdzierane..
tylko by tak być mogło trzeba sobie wytłumaczyć sens istnienia
ot i treść w skrócie jak dla mnie:)