chodziłem po linie / z głową w chmurach / nad przepaścią

w imię czego
lepiej się zastanów
stanami dwuznaczności
nijak – na opak

chodzisz więc po drzewach
w późną noc i zwalasz wszystko na gniazda wron
ale to są kruki białe
głowami  w dół
sercem na lewą stronę

spadanie w zupełność jak w metamorfozie

przechodzonej w dziurawych butach
i zdecydowanie za szybko

nie odbiegam już zbyt daleko od tematu
bo jeszcze się zgubię
te wrony – wieczorowo- przelotne
odradzają się z popiołów

w szklankach do połowy  pełnych
przychodzi kolej na  wróżenie z fusów
albo gramy w butelkę
na różnych kwasach - zasadach skojarzeń
odmiennych stanów świadomości

a tak jest dobrze