po krawędzi

on potrzebuje dziś krawędzi

mój poszukiwacz sensu

otworzy klapę w podłodze

pójdzie na strych

handlować swoją duszą

wśród cząsteczek tlenu

lawendowe listy

obudzi w pamięci

uśmiechnie się w zamyśle

przestraszy

wzruszy

wyłowi z ciszy dźwięk

zamknie go w butelce

gdy przyjdzie mu

nazywać chwile

za późno

a z powiek ulotni się sen

jak zapach bzów

na komodzie przy łóżku

godzinami silny wiatr

godzinami szklane oczy

świeże bzy

ułożone w nową datę

za późno na interwencje

z radia refren przemijania

z gazet przemijania refren

on potrzebuje dzisiaj sił

na każde kolejne świeże bzy

a po krawędzi jest łatwiej

zawsze może pójść

do nieba

przez klapę