pan stasiek (wiersz)

boskie! nie dość, że się uśmiałam, to ile tu jeszcze prawdy. ja bym tu nawet gwiazdę dała, jak nie wywrotową to przynajmniej osobistą, bo się należy!

bomba : ) ostatnie trzy wersy - wisienka na torcie. na dobrym torcie. i prześwietna wisienka. i chyba jutro sobie takiego staśka poszukam.

pięknie :)

widzę, że zdążyłeś się dorobić małych złośliwców ;)

Ja też, setnie. :)

No nie powiem, mi się też wcale spodobało. : )

Aj. Ależ puenta!

Nieco infantylny początek (niespotykana wiedza o zapłodnieniu) zaowocował zgrabną zabawą słowem w puencie.
Niepotrzebnie dopowiedziany sposób otwierania piwa - drugi wers drugiej strofoidy dokładnie wyjaśnia tę kwestię.
Serdecznie pozdrawiam.

Super

znakomity.