abstrakcyjny człowiek (wiersz)

No nie wiem. Niby wszystko w nim gra, ale mam nieznośne wrażenie, że czytam tekst wymuszony bardzo. Taki na siłę. Nie ma konkretnych zastrzeżeń, a jednak...

wymuszony nie jest
może skondensowany (ograniczenie dotyczące ilości wersów)

może łatwiej będzie kiedy dodam, że wiersz jest poświęcony pamięci Piotra Stańczaka. media historię jego porawania, przetrzymywania, śmierci podawały porcyjkami, traktując jak chwytliwy temat (na własny użytek nazywam padliną). mówiło się : "Polak przetrzymywany przez talibów" , "Geolog z polski porwany w Pakistanie", i dla wielu był po prostu postacią abstrakcyjną, nie wymieniano jego nazwiska... a teraz - wpiszcie w wyszukiwarkę...

Hmm. Nikt tego nie przeczyta.

początkowo: przestrzennie i geometrycznie - jakoś tak trudno przechodzą, ale to taka typowa abstrakcja. potem jest: "łączy obrazy w niespójną całość
wycinki z gazet spływają czerwienią" i to mi się nawet podoba, dopóki tej krzykliwości nie czytam. po twoim komentarzu jest to uzasadnione.

zawodzenie - też dobre słowo, bo z dwóch stron można się do niego dobrać - zawodzenie jako rozpaczanie i zawodzić w sensie nie spełnić oczekiwań.

"uniesiony w niebyt na skrzydłach " - a to to mi się na pewno nie podoba. coś ty to za skrzydła i niebyty wymyśliła, hę? nie było już innych metafor? :> nancy, nancy :> przecież masz głowę pełną pomysłów (czuj się za ten wers solidnie ofukana)

bądz co bądz, nie uważam jednak, że tekst powinien wylądować w śmietniku. nie jest zły, ale można by zająć się jego słabszymi momentami. nic nie szkodzi, że brał udział w poezjonarium - mówisz, że skondensowany na jego wymagania, a czemu by teraz trochę nie rozluznić?

Hayduś niebyt i skrzydła Azraela mają tutaj kluczowe znaczenie :)
odwołują się do islamu, śmierci. wystarczyło kliknąć w googla i poczytać

może przemyślę sugestię dotyczącą rozluźnienia. dlaczego nie.
jakoś na wywrocie mało wywrotowo jest. jakieś konkretne powody dla których nie ma autoryzacji? co jest nie tak? co? bo uzasadnienia to tutaj nie widzę.

nancy! skrzycz ich!

e nie chce mi się. ja jestem niespotykanie spokojny człowiek.