Bryza wieje dziś od morza (wiersz)

naszym przeznaczenie jest latać...

W pierwszym i trzecim wersie "nas"....w trzecim - zbędne.
"sen o wpółprzetrwaniu nie prowadzi nas do źródła" - nie miało być "o wspólnym trwaniu" ?
...
...przyjemność- zostawiła bym bez "dzikej".
Pozdrawiam.

w rwacym korycie też trudno zakręcać . zakręcać bardziej kojarzy mi się ze słoikiem niz ze zmianą kierunku ...
nie podoba mi się "z dziką przejmnością rzucamy się z wysokiego brzegu" (poza literówką) - nie pasuje mi dzika przyjemnosc w zderzeniu z poprzednim cofaniem - zachowalabym "rzucamy się z brzegu" :-)

Ale ta przyjemność ma być dzika. Bo cofanie się jest nawiązaniem do erozji, która się wiąże z tym spadaniem.
Odnośnie zakręcania — zostało mi doradzone, że zakręcanie jest lepsze niż meandrowanie i przystaję na tę wersję.

Lr, absolutnie nie "współprzetrwaniu" tylko "wpółprzetrwaniu". —.—

może zamiast "sięgnęła" dać "dosięgła"?

hm... nie wiem, ale słabo mi się do wszystko łączy, tzn. tak między tymi wersami.

Uch, och. Sięgnęła nas erozja. Mówić w liczbie pojedynczej to jednak słabo brzmi, a właściwie znaczy? Co to jest i po co to jest, można inaczej to przekazać.

zrób z tego kilka innych, lepszych wierszy. umiesz. a tu się wstydź i do kąta!