Nim zgubiłem swój czarny zegarek (wiersz)
Ichiae Lucsav
Warszawa, 3.V.2000
Nim zgubiłem swój czarny zegarek,
Stałaś się bohaterką mych
Rozdmuchanych snów
Nim mój kalendarz zawisł
Do góry nogami,
Umiałaś patrzeć we mnie, jak w ścianę
Gdy ktoś pozbiera moje myśli,
Lub zagłuszy je słowem uczucia, ja
Zielonym żywopłotem otoczę
Słoneczne Ateny
Dla takiej bogini porzucę
Kasandryjską Troję
Jedyne prawo moje
Odzyskać czasomierz
Jedyne prawo moje
Umrzeć tu, gdzie stoję.
Stałaś się bohaterką mych
Rozdmuchanych snów
Nim mój kalendarz zawisł
Do góry nogami,
Umiałaś patrzeć we mnie, jak w ścianę
Gdy ktoś pozbiera moje myśli,
Lub zagłuszy je słowem uczucia, ja
Zielonym żywopłotem otoczę
Słoneczne Ateny
Dla takiej bogini porzucę
Kasandryjską Troję
Jedyne prawo moje
Odzyskać czasomierz
Jedyne prawo moje
Umrzeć tu, gdzie stoję.
niczego sobie
7 głosów
przysłano:
16 grudnia 2000
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się