To co zawsze widzę
to tylko cień gwiazdy
I nie widzę twarzy
a tylko cierń co twarz tę rzeźbił
ale to nieważne
bo przecież ciernie leżą wszędzie
a ta głupia
bardziej do kolca niż co do róży podobna
miłość beznadziejna
co na ogół kończy się samobójstwem
nie wypala się wcale
tylko mnie wypala
liryczny i kolokwialny. Zaczyna sie od przegadanej konstrukcji "To co.../to tylko...". W poezji nalezy jezykowi stawiac wyzsze wymagania.
Poezji i logikowaniu rzadko po drodze. W wierszu logika niech bedzie dyskretna, niech sie nie puszy. Dlatego zakonczenie oslabilo ten wiersz. Warto je zmienic, i to chyba gruntownie uwalniajac sie od obecnej idei.
-- Wlodek