nocne bajania (wiersz)

"szum wiartu zwiastuje polowanie
kwiat paproci wciąż tajemnicą
pożądaną

przez pogańskie dusze, lniane suknie
i chłodne poranki, niechętnie
chyłkiem

wychodzę ze słowa" - podoba mi się ten fragment

Popraw "wiatru".

Pozdrawiam.

dzięki, poprawiłam :)

ładnie, ładnie, ale... trzeba by to trochę poszlifować.

"bezszelestnie dryfuję między porankiem
a kolacją," - już samo bezszelestnie mi się nie podoba, bo jednak należy w takim zestawieniu do standardów, którymi naprawdę człowiek może się już przejeść, ale ok.
kolacja - no brzmi to nieco hm... infantylnie i przekombinowanie. z drugiej strony jednak nakierowuje na myśli - kolacja ze śniadaniem.

"nierealnej tak
obcej," - wycięłabym "tak obcej", już samo tak wchodzi w nieebzpieczne patetyczne uniesienia i myślę, że wywołuje całkiem niezamierzony komizm.


"noce
jeszcze ciepłe, południce śpią
czekają

żniw, szum wiatru zwiastuje polowanie" - ten fragment dla odmiany bardzo mi się spodobał, nie ma tu nic wymuszonego, słowa płyną, obrazy płyną i tu objawia sie kunszt.

"kwiat paproci wciąż tajemnicą
pożądaną

przez pogańskie dusze" - natomiast kwiat paproci znów wydaje mi się naciągany. nie lepiej pójść śladem południc? za dużo elementów.

" lniane suknie
i chłodne poranki, niechętnie
chyłkiem

wychodzę ze słowa" - a to znów dobre, wynika z siebie, jest ciągiem.


co jeszcze mogłabym powiedzieć? interpunkcja - kulawa. jeśli już używasz przecinków, to i kropki zastosuj, zwłaszcza, że w niektórych miejscach o wiele lepiej pasują niż przecinki.
unikaj sztuczności.

najgorzej tez nie jest oranazado. ja bym puscil

a ja bym poczekała aż się autorka wypowie.

to właśnie uroki wakacji, cudzych komputerów i braku czasu. wracam do życia w niedzielę i dopiero wtedy będę miała możliwość przemyślenia uwag oranżady, do których prawdopodobnie się zastosuję. także jeżeli skłonni bylibyście poczekać do poniedziałku, to chwała Wam za to.

poprawione nieco, może na lepsze

podoba się