obserwator nie szuka

 ostatni dym wypluwam z płuc
wraz z nim odpływa resztka rozumu
wychodzę zza szopy
cicho jak wszechobecna nocna ciemnota
u Kowalskich nie pali się światło
jak dawniej
stoimy w kolejkach
obserwując lśnienie
szkoda że na powiekach

błądzę w ciemnościach
wkoło domy
w nich przeszłość
nie szukam tam siebie
przyszłość tu taka niewyraźna
blada jak crack
młodość
ona ją dobrze zna

gaśnie ostatnie światło na alei
za wcześnie
złudzenia

'zapowiadali u nas deszcz na jutro
jak będzie padać to raczej nie odejdę
tajfuny znowu szaleją'