es.te.er.a.gie.a.en

odnoszę wrażenie
widząc matki ze swoimi dziećmi -
ktoś wydał mi życie bez reszty
długi czas stoję przy straganach
z gównianymi artykułami czekam
na swoją resztę
czasami kupuję za nią naszywki
zaszywam dziury na ubraniu
uszytym ze wspomnień mdlących jak twarze
miejscowych kramarzy dość osobliwych

przenikam przez ręczniki koce spodnie
dziś zapach wolności ma inne imię
ukryte w mojej wyczekanej wreszcie
jednak jakże mydlanej w nozdrzach
i umyśle
pękającej co sekunda
jakby bańka puszczana przez chłopca
w podartych spodenkach
na tysiące mydlanych kropel
z marzeń

reszcie