przeciwnosci (wiersz)

trzy pierwsze z tym podsumowaniem - nie mogę spać - krótkim i znienacka - ciekawie, bo takie zejście od wysokiego do niskiego. dalej się robi tkliwie. zastanawia mnie perspektywa podmiotu... nie chce oddychać ale oddycha...ok. żyje, chociaż ciężko, ale łzy lecą, a jakby nie chciały - znaczy już jest wypłakana czy coś w niej nie chce płakać? - nie żebym próbowała racjonalnie o miłości i coś zrozumieć ale sytuacje zagubienia trzeba by spróbować przedstawić subtelniej. wstręt do samej siebie jakoś mnie tu zaskakuje tak bardzo, że aż nie wiem, co z nim zrobić. mocne to . może zbyt mocne. zbyt dosłowne?później już miłośnie i surrealnie - (chęć z "ć") kochać go, nie myśleć, ale nie zapominać. (ć) i wcią(ż)
koniec się wyczerpuje niestety i nie zbyt dobrze mu robi to zestawienie dostanę / zostanie.


(+ wszystkie ę przy czasie teraźniejszym czynności)


( i ze swojej strony z serca radzę nie zaczynać tekstu od "nie powinnam" chyba, że to będzie ostra przekora...złośliwość ludzka odpisać ci może...nie powinnaś. ) pozdrawiam.

"jedak mówie" - ??

w pierwszej osobie czasowniki kończą się "ę", a nie "e"- piszę, robię. to po pierwsze. po drugie: ujęcie tematu nie zaciekawia, jest jak milion innych tekstów z tej działki. słabo.