Przemijanie

Goosfrabba

musisz zakochać się
w przemijaniu
 
w mijaniu domów
i samochodów
 
te ptaki to już nie te
co zeszłego roku
 
twój pies też nie
 
trochę podrósł
ma ciut więcej lub mniej
ikry w oczach
 
ty

mniej bądź więcej
głowy na karku
 
zakochaj się w przemijaniu
 
przeminie każdy twój wróg
przyjaciel
 
kości staną się pożywką dla
pierwotniaków
te są pokarmem owadów
owady pokarmem ptaków
 
a przecież ptaki to już nie te
co zeszłego roku

Goosfrabba
Goosfrabba
Wiersz · 2 września 2009
anonim
  • Tomasz Smogór
    przmijaniu - ? (chyba) wkradła się literówka

    · Zgłoś · 15 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    mimo literówki nota najwyższa,oczywiście moja ocena jest subiektywna,ale to już trzeci wiersz z cyklu:takie lubię.

    · Zgłoś · 15 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    tzn trzeci spośród dzisiaj przeze mnie przeczytanych

    · Zgłoś · 15 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Nie przekonałeś mnie do zakochania się w przemijaniu, ale do wiersza nawet, nawet. Podoba mi się zapętlenie z ptakami.
    Pozdrawiam.

    · Zgłoś · 15 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Goos - jak dla mnie to sie trochę za bardzo rozpuściłeś w tym tekście. Może to przez to zbytnie rozstrzelenie. Bez oceny tym razem, bo kilka śrubek tutaj, chwiejnych się być wydaje. Bez urazy. ;)

    · Zgłoś · 15 lat
  • Kasia     Czyżewska
    sam pomysł. a dalej za Panem J. ( tylko tytuł a powtórzenie zaraz na początku chyba nie najlepiej robią w tym przypadku)

    · Zgłoś · 15 lat
  • Justyna D. Barańska
    "w przmijaniu" - ?

    może by się tak nie rozwodzić za bardzo? zostawić matkę, ojca i parę motywów, bez których by się obeszło.

    · Zgłoś · 15 lat
  • Goosfrabba
    zmienione, dzięki za opinie :)

    · Zgłoś · 15 lat
  • Justyna D. Barańska
    nie wiem na ile zmienione i czy to te zmiany, czy pózniejsze czytanie, ale teraz mi się podoba :)

    · Zgłoś · 15 lat