tłumaczenia (wiersz)

zatłumaczyłem go na śmierć

siebie nie wyjaśniłem

czasowniki i rzeczowniki w ogóle

mi nie pomogły

bo nie przemogły

mojej duszy tak skrytej

w gałęziach gramatyki

muzyki lub matematyki

co najwyżej wybieliłem

sobie dodałem co jemu odebrałem

gdy już nie mogę z nim rozmawiać

(teraz)

ani pracować ani jadać

 z tej prostej przyczyny że nie mam

słownictwa

może z głupoty raczej z lenistwa

jesteśmy nawzajem jak dwa trupy

nasze słowa są jak słoma

nasza przyjaźń wydrążona

jak rzymskie imperium zmęczone trwaniem

dwa bezokoliczniki nigdy nie

odmieniane
te same słowa wciąż powtarzane

w jednym języku między-nami-dwoma