Literatura

osiem (wiersz)

Anna Nawrocka

*






i ślubuję ci miły zapomnienie
serdecznie
ściągając z palca obraczkę

połykam ogon
sykliwie
w kącikach ust nieskończoność

wpuszczam jad
dziś we mnie jest
wczoraj rodzi jutro



*


niczego sobie+ 6 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Rita 12 września 2009, 10:23
Pierwsza zwrotka i dwa ostatnie wersy.
Pozdrawiam.
Dominika Ciechanowicz
Dominika Ciechanowicz 12 września 2009, 14:13
Mnie się najbardziej podoba końcówka.
Johannes Tussilago
Johannes Tussilago 13 września 2009, 10:48
"ściągając z palca obraczkę

połykam ogon"

Pięknie powiedziane - jaka ironia. Obrączka symbolizująca coś idealnego, co się nigdy nie kończy i to połykanie ogona. Szatańsko.
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 14 września 2009, 12:15
osiem ma odsyłać do jakieś konkretnej wykładni cyfry? czy zamknięcia? zapętlenia ale nie zera, a dwóch zer/nieskończoności przeciętych?obrączek? czasu spędzonego?wieloznacznie. bardzo ciekawie się czyta.
mnie jako miniatura o kobiecie.zastanawiałam się, czy o człowieku. ale chyba o kobiecie. serdecznie zapominającej, czyli uporczywie pamiętającej. koniec - wypuszczam jad/dziś -teraz
dziś we mnie jest/wczoraj- pamięć o tym, co było zanim się jad nazbierał, wczoraj rodzi jutro - pamięć o dobrym rodzi nadzieję. tak mi się na przykład przeczytało. pojemny tekst.
Anna Nawrocka
Anna Nawrocka 14 września 2009, 19:32
*Uroboros - pradawny wąż, który zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon. Symbolizuje on nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem, przypomina, że w każdej chwili, w każdym zdarzeniu kryją się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. W każdym zdarzeniu kryje się wieczność. Każde odejście jest zarazem powrotem.

Kasiu - o kobiecie, jednak i o człowieku (kobieta tez człowiek ;) ........)

dziękuję za pojemny tekst - to dla mnie wielki komplement.

Szatańsko ;) ehhh dzięki!
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 15 września 2009, 08:21
ależ istotnie:)gapa jestem
Marzena
Marzena 28 lutego 2010, 19:17
czyli nie do końca konsekwentne zapominanie w nieskoczoność czy pamiętanie w nieskończoność mimo usilnego zapominania?
Mimo, że tego nie wiem uważam, że wiersz ma klimat.
przysłano: 12 września 2009 (historia)

Inne teksty autora

twist
Anna Nawrocka
tak.tyka.nie
Anna Nawrocka
podwieczorek**
Anna Nawrocka
podwieczorek*
Anna Nawrocka
szaked
Anna Nawrocka
droga
Anna Nawrocka
dwie
Anna Nawrocka
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca