Tym co polegli dumnej
broniąc Ojczyzny
postawmy pomnik
i zburzmy
Tym co wygrali wprzód
wszystko tracąc
zamknijmy powieki
i usypmy kopce
Tym co przed nami
uwzniośleni i niemocni
nadajmy ordery
i wdzięczności laury
Tym co nami się zowią
i co wprzód skalani
nim się oblekli w chwałę
ukujmy mogiły pamięć
by wystrzał słów
nieśmiertelny jako orzeł
wzbił się w niebiosa
i tam z nimi zginął
lecz w tym oka mgnieniu
zostawmy glorię
Wspominanych wolną
nie kpijmy
nim rozgrzany knot rozsądku
zimnotę wieków
jako nas ludzkość
w Płomień rzuci
odkupny
Sumienie czasu
Albert Pluta
Albert Pluta
Wiersz
·
17 września 2009
co polegli dumnej broniąc Ojczyzny
postawmy pomnik i zburzmy
co wygrali
wprzód wszystko tracąc
zamknijmy powieki i usypmy kopce
co przed nami uwzniośleni i niemocni
nadajmy ordery i wdzięczności laury
co nami się zowią a wcześniej skalani
nim się oblekli w chwałę
ukujmy mogiły pamięć
by wystrzał słów nieśmiertelny
jako orzeł wzbił się w niebiosa
i tam zginął
lecz w tym oka mgnieniu
zostawmy glorię Wspominanych wolną
nie kpijmy
nim rozgrzany knot rozsądku
zimnotę wieków jako nas
w Płomień rzuci odkupny"
Tak to sobie czytałam, chociaż "odkupny" dla mnie nie bardzo. "Zimnota" nawet może być.
Pozdrawiam.
pozdrawiam
trudno zmieniać tekst, ale po jakimś czasie człowiek przekonuje się, że warto.