Sumienie czasu (wiersz)

"Tym

co polegli dumnej broniąc Ojczyzny
postawmy pomnik i zburzmy

co wygrali
wprzód wszystko tracąc
zamknijmy powieki i usypmy kopce

co przed nami uwzniośleni i niemocni
nadajmy ordery i wdzięczności laury

co nami się zowią a wcześniej skalani
nim się oblekli w chwałę
ukujmy mogiły pamięć
by wystrzał słów nieśmiertelny
jako orzeł wzbił się w niebiosa
i tam zginął

lecz w tym oka mgnieniu
zostawmy glorię Wspominanych wolną

nie kpijmy
nim rozgrzany knot rozsądku
zimnotę wieków jako nas
w Płomień rzuci odkupny"

Tak to sobie czytałam, chociaż "odkupny" dla mnie nie bardzo. "Zimnota" nawet może być.

Pozdrawiam.

fajnie sobie rozłozyłaś wersy ...dziękuje za opinię ;) również pozdrawiam

myślę, że warto wziąć pod uwagę pomysły Johannes Albercie. zastanowić się nad jakimś podziałem tekstu, zwłaszcza, że dzieli się samoczynnie na cześć z Tymi ( nie wiem czy to słowo tak uparcie przywoływać) i od "lecz w tym oka mgnieniu". jak na tekst o podniosłej, ojczyźnianej tematyce - nie zniechęcił mnie. dla mnie zasługuje na autoryzację i więcej pracy autora.

dziękuję bardzo za opinię ...ciągle uczę się pisać i chyba za szybko chcąc osiągnąc wyrzyny ciągle tkwię w nizinach bo teksty które pisze choć nie mają złęj treści bardzo często nie są przeze mnie udoskonalane ;( wynika to chyba z tego że lubiłem kiedys pierwowzory a nie modyfikatory czas to zmienić choc od dawnych przyzwyczajeń cięzko się oderwać:)
pozdrawiam

wyżyny ;)


trudno zmieniać tekst, ale po jakimś czasie człowiek przekonuje się, że warto.

cienizna