Neo-logizm (wiersz)

Neologizm – drobny snobizm
Nad słowami się poznęcać
Nie dadaizm to, czy fowizm
Głoski tu ponaprzekręcać

Twarz gdy przenajaskrawiona
A wzrok ponaprzytłumiany
Grata chociaż jest persona
Stan jej semi-opłakany

Arcyobuch tu niestety
Nagrużony promilażem
Adorzeczne hektobzdety
Quazi-rozum prawić każe

W wymóżdżony para-wykład
Ten puré-bełkot się zamienia
Poblaskuje antyprzykład
Mowy niedorozumienia

Giga-kac prze arcybiglem
Kłębów myśli superpuszcza
Pre-konfuzja quazi-stricte
Na czas jakiś cię opuszcza

Tedy bierzesz papierowy
Połeć, choć się jeszcze snujesz
Tryb przyjmując piśmieniowy
Słowa przenamajstrowujesz

Gdy już poodcyfruwujesz
Ponaspładzał coś, kolego
Wtedy przynawątpiewujesz
W trzeźwy stan umysłu swego

Jednak, nie! To git-miód właśnie
Słowa jakby funkel-nowe
Może czytacz ci odtrzaśnie
Super-total-odlotowe!