.w kałuży.

Tomasz Smogór

Czyżby w tej ,,watasze wilków'' krył się jakiś jakiś ,,pośpiech'' :-)

saszka

Tomaszu hahaha ;-) nie tym razem :D:D:D:D

saszka

Gdybym mogla dałabym Ci gwiazdkę za ten komentarz ;-);-);-) potrzeba było mi takiego szczerego śmiechu ;-)

Tomasz Smogór

Mamy wilki, (które same z siebie są drapieżne) i mamy drapieżną noc. Może z wilków zrobić personifikację nocy? jednocześnie mamy tu do czynienia z tak mocnymi określeniami jak: ,,miejsca strachu'', ,,brudna czerwień'', ,,paniczny świt'' mimo, że już są: ,,krzyk z ust'', ,,rozdarte na strzępy'' ,,i od krwi'', ,,pije z ran''... To wszystko trzyma się ,,kupy'', ale jak dla mnie jest ich za dużo.
Wrócę później do Twojego wiersza i poczytam jeszcze.

saszka

Tomaszu, cieszę się bardzo, że w taki sposób to odebrałeś i zauważyłeś, że jest dużo określeń dotyczących strachu, bólu-to celowy zamysł, który jest skontrastowany w poincie.

Anonimowy Użytkownik

podobają mi się najbardziej dwa ostatnie wersy, super.Ładny awatar kochana , buziak.

Dominika Ciechanowicz

Mnie się również końcówka podoba najbardziej. Pozdrawiam.

Justyna D. Barańska

w kałuży czy w wilczej skórze ;) mało jest przypadków, żeby krew spodobała mi się w wierszu.

Kasia Czyżewska

krwi rzeczywiście dużo. plus czerwień. i blizny. żeby nie przedobrzyć saszko. odbiorca się domyśli, bo sugestywnie namalowane. koniec ciekawy. ale jakieś chaosy ostatnio się chyba wkradają, mam wrażenie... każda część swoją drogą. rozrzucenie myśli takie. bardziej na tak, niż na nie, ale czekam na mocniejsze "saszki".