oczy

Anonimowy Użytkownik

jestem za.

Rita

całość dobra dla mnie.

Justyna D. Barańska

"i malował ciemne strony duszy" - nosz! nie można napisać w mniej banalny sposób, że znał podmiotkę na wylot, że nawet tajniki jej duszy stały przed nim otworem? unikać banalności.

podoba mi się natomiast:
"a potem wziął ołówek
i zabazgrał wszystko
na czarno-siwy kolor swoich oczu" - to jest bardzo obrazowe, przemyślane i w końcu twoje. czytam tekst bez "koloru beznadziei", wolę sama wyciągać wnioski.

Rita

brał farby w spojrzenie i chciało się tańczyć- bardzo.
I tak jak Oranzdka mówi- ostatni wers niepotrzebny raczej.

Dominika Ciechanowicz

jak dla mnie bardzo ciekawy tekst

tomasz

nic dla siebie tutaj nie znalazlem. na NIE

Kasia Czyżewska

dla mnie umiejętnie wykorzystana wersyfikacja. nie męczy, jest miarowa i dobrze przechodzi się przez tekst. inna sprawa treść. niestety stosujesz dopowiedzenia, które lepiej ominąć, kiedy przywołujesz i tak opisane już figury. jak zauważa Justyna - dusza i sama pointa, stanowią niepotrzebne chyba konkretyzacje. same oczy powtarzają się także dwa razy w tekście. nie wiem także skąd wielka litera na początku.

Gacek

dzieki wielkie wszystkim, chwilowo brak pomyslu na pozbycie sie banalnosci, ale popracuje :) faktycznie troche niepotrzebnie ten ostatni wers wiec juz znika
tak jak i wielka litera

Justyna D. Barańska

w takim razie, jak wymyślisz jakieś rozwiązania, to wklejaj jako nowy tekst.