...

Justyna D. Barańska

Kasia się napisała, a ja tylko powiem, że coś tu jednak jest. jakby tak wziąć te trzy strofki i rozpisać obok siebie:

wczoraj niebo powoli
dzisiaj piekło gniję
jutro niebo w sobie

i podsumowujące zdanie: z dnia na dzień - ono akurat nietrafione mi się wydaje, ze względu na to, że z dnia na dzień to przecież widzimy. już zostało wyliczone. może by przywalić porządną puentą? no i tytuł. to krótki wiersz, a odziera się go z dodatkowej treści/wskazówek, jakimi jest tytuł.

tomasz

nic dla mnie

Kasia Czyżewska

niebardzo rozumiem "tego baru". podsumowania - urok portalu wprowadzającego autoryzacje - wynikają chyba z próby analizy i interpretacji - jeśli błędnych - pardon - na wyraźne życzenie jestem się z stanie od nich powstrzymać:)

Jacek Pietrzyk

No wszędzie te podsumowania w Polsce. Trpchę tak za rączkę i do baru. Racja. Kiedyś się może nauczę . Dzięki za wartościowy i treściwy komentarz.

Kasia Czyżewska

Witam. pomysł na miniaturę ryzykowny, bo problem podejmowany ze wszystkich stron. ale sposób. w trójce tkwią możliwości. możliwości daje także wersyfikacja. czytanie tekstu z odniesieniem do kolejnych pierwszych daje mi - wczoraj niebo( spokój czasów, gdy nie byliśmy stąd) dzisiaj piekło( rzeczywistość) jutro niebo ( powrót w cyklu) + powoli ( zawieszenie w czasie kiedy byliśmy nie tu) gniję (dziś) w sobie ( przejście dalej w siebie kolejnego). tym sposobem tekst mnie zatrzymał. nie wiem, co prawda, co z tym z dnia na dzień... ale jako podkreślenie cykliczności jakoś się broni. choć i niepotrzebne to dla mnie podsumowanie.