Naga prawda (wiersz)
annabell
zakurzone myśli przenikające
srebrzystą krzywiznę luster
ukazują tępą prawdę
zaniku człowieczeństwa
to my zdecydowanym ruchem
uśmiercamy gołębia
patrzącego z wyrzutem
spośród dymiących zgliszczy
naszej wolnej woli
tworzymy zwarty korowód
żołnierzy mamony
spętanych kajdanami egoizmu
gdy drgając w spazmie strachu
wykupujemy miejsca
w pierwszych rzędach raju
i uwalniając swój krzyk
z głuchym łoskotem
spadamy
wyśmienity
5 głosów
przysłano:
12 pazdziernika 2009
(historia)
przysłał
annabell –
12 pazdziernika 2009, 16:34
autoryzował
Justyna D. Barańska –
20 pazdziernika 2009, 00:18
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się