Literatura
zaloguj
opublikuj
szukaj

Romans ze śmiercią (wiersz)

anhelus

Uderzenie znieczulające nadmiarem bólu.
Szkło na ciele rysuje legendę.
Żywioły krzyczą
powagą tragedii. Radość
otwiera kolejne drzwi.
Prowokacja ciekawości.


 


Niepokorna krew,
kładzie się na ziemi,
pragnie snu.


 

Przerażony uderzeniem astral
ucieka.
Nie chce oglądać klęski materii.


 


Radosna tragedia,
wrzask wśród ciszy,
spotkanie dwóch światów.


 

Lampa udająca budzik
bezczelnie razi,
przeszkadza śmierci.
Nieustające wołanie
każe wracać.
Znów widzę te same głupawe uśmiechy wokoło.


 

A przecież mogłem być tam...


dobry+ 5 głosów
 Dodaj do ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Rita 19 pazdziernika 2009, 15:06
 zgłoś
Przejmujące." niepokorna krew kładzie się na ziemi, pragnie snu"-obrazowe mocno, jak cały wiersz.
Kliner Ka.
Kliner Ka. 19 pazdziernika 2009, 16:08
 zgłoś
mocne.;-)
anastazja
anastazja 19 pazdziernika 2009, 20:21
 zgłoś
bardzo przejmujące,....wrzask wśród ciszy", jakie to piękne anhelus. Pozdrawiam .
Kasia Czyżewska
Kasia Czyżewska 20 pazdziernika 2009, 22:54
 zgłoś
pierwsza część dla mnie chaotyczna i z ryzykownym zestawem figur. na mnie nie działa. działają za to trzy trójwersy. dają pole wyobraźni.
Dominika Ciechanowicz
Dominika Ciechanowicz 21 pazdziernika 2009, 19:32
 zgłoś
dużo ciekawych sformułowań. prowokacja ciekawości. niepokorna krew.
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 27 pazdziernika 2009, 11:24
 zgłoś
zbyt wielkie słowa moim zdaniem. mówienie z piedestału, które bardziej irytuje maluczkich, niż rzeczywiście zwraca im na coś uwagę. krzyki, wielkie tragedie, a przy tym radości... no proszę, mamy cały wachlarz możliwości i teraz: raz, dwa, trzy, odpadasz ty!
kropkanadi
kropkanadi 27 pazdziernika 2009, 17:22
 zgłoś
"...nieustające wołanie
każe wracać..."
znam to -to jak "dobrowolny przymus".też b.podobnie odczuwam rozbieżność -tych dwu światów-.Pozdro.
anhelus
anhelus 2 listopada 2009, 20:54
 zgłoś
dzięki za komentarze...czasem ktoś ma racje, czasem jej nie ma...ale z reguły leży ona sobie gdzieś pośrodku (pomiędzy wersami ;) )
przysłano: 19 pazdziernika 2009 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
o Wywrocie · redakcja · współpraca · kontakt
artykuły sponsorowane · zasady i warunki · polityka prywatności

 
© 1998-2022 Wywrota.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca