.dom.

Rita

Saszko, jak dobrze, ze znów jesteś.Już się stęskniłam.
Jakże subtelnie napisany tekst o ciężkich sprawach.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie.

Justyna D. Barańska

zapraszamy do zabawy http://www.wywrota.pl/forum/topic/14805

Anonimowy Użytkownik

Och, jak się stęskniłam za Twoimi tekstami, cieszę się na Twój powrót, świetnie napisany, buziaczki na przywitanie.

IzAzaliz

Do mnie mówi ostatnia, taka, hmm..., ładna, spokojna, subtelna. Przy tym wyważona, bo to co wcześniej jak dla mnie trochę zbyt "liryczne"

Dominika Ciechanowicz

ale ładnie:)

Kasia Czyżewska

ja ostatniej części się przyglądam. pszeniczne wzgórza - bardzo ciekawe zestawienie. chleb i przestrzeń trudna ale piękna. w niej samej opisany jest ten dom. wcześniejsze - dla mnie - chaotyczne.

saszka

Dziękuję Wam bardzo za komentarze i oceny :) ja też się cieszę, że miałam okazję do Was zawitać :)
Kasiu, masz prawidłowe odczucia co do pierwszych wersów, zmieniałam je kilkakrotnie i nadal nie jestem co do nich przekonana, ale umieściłam wiersz z nadzieją na krytykę, która podsunie mi pewien pomysł:)
Jednak w dalszym ciągu myślę...;)
A teraz coś zupełnie niezwiązanego z wierszem : taka trochę propaganda (komunistyczna ;P) aktualnie w Poznaniu odbywają się Dni Kultury Wschodniosłowiańskiej MiMoKi zainteresowanych zapraszam na stronę www.mimoki.pl i oczywiście na imprezy związane z tym festiwalem :)
Powiem skromnie,że w dwóch sama biorę udział :)
Pozdrawiam:)

anhelus

wow...

Kasia Czyżewska

to bardzo proszę myśleć w dalszym ciągu:) ja niestety nic nie podpowiem:( czasem mamy frazę, która szuka sobie tekstu...czasem go znajduje a czasem wciąż wygląda, jak z innej bajki.

Justyna D. Barańska

o ile podoba mi się wstęp, czuć ospałość, ciepłą kołdrę, a może wręcz pierzynę; podobnie jest z pszenicznymi wzgórzami, które z kolei dają możliwość wielości obrazów, o tyle środek ani trochę nie przypada do gustu.