latarnia

anhelus

wśród wzburzonych fal
żywioły objawiły moc życia
czekam na błękit spokoju
na Ciebie czekam
na miłość która zdradzi ze śmiercią


 

a kiedy woda nie zdoła zdławić ognia
gdy wiatr przestanie rozrzucać po ś‌wiecie moją ziemię
zacznę tesknić za niepoczętym dzieckiem
zatęsknię za biciem zegara


 

stanę się filarem nowych pragnień
ponad warunkiem ofiaruję życie

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Dobry+ 5 głosów
anhelus
anhelus
Wiersz · 10 listopada 2009
anonim
  • anhelus
    dziękuję ;)

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • annabell
    rewelacyjny, uderza....

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • anhelus
    dzięki...

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Kasia     Czyżewska
    dla mnie najlepszy z Twoich dotychczasowych. poza "filarem nowych pragnień" nie ma ani jednego sformułowania, które wytrącałoby lub trąciło przerostem.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    u mnie wyśmienity. mocny, konkretny tekst.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Dominika Ciechanowicz
    wiersz prokreacyjny:)
    "miłość która zdradzi ze śmiercią" - trafne.

    · Zgłoś · 14 lat temu