Świat (wiersz)

 Ten Świat

Ma już miliony lat

Powinien dawno mieć sklerozę

Staruszek

Ugina się

Przewraca

A w głowie zielono mu

Latają kolorowe motyle

Radości tyle

Staruszek

Łyka chyba wiagry tony

Sponiewierany a zadowolony

Staruszek

Dziwne

Że głowa go nie boli

Że serce bije jeszcze

Chociaż go depczą ludzi miliony

Śnieg go otula

Wiatr mroźny wieje

I słońce tak uparcie grzeje

Dziwne że jeszcze udaru nie dostał

Staruszek

Chyba mu czapkę kupić muszę

W  głowie mi się nie mieści

Patrzę na niego lat trzydzieści

Chcę podać rękę

I upadam

To on mi wciąż pomaga

A ja niewdzięczna

Siedzę mu na głowie

Powinien dawno mnie wyprosić

Może chce zasnąć

Staruszek

Uśmiechnął się do mnie

I przyniósł tacę z ciastkami

Zostaję na herbatę