Sukienki (wiersz)
Solopan
feromony, hormony i testosteron
wiatr wstąpił i zadął nadzieją
w sukienki na sznurze
brzusząc je i roztańczając
wszystkie cieszyły się że wieje
jednak gdy ustał i one
znów anoreksją w miejscu stanęły
wszystkie naraz straciły nadzieję
dobry
1 głos
przysłano:
16 grudnia 2009
(historia)
przysłał
Solopan –
16 grudnia 2009, 12:01
autoryzował
Dominika Ciechanowicz –
19 grudnia 2009, 18:17
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
- zwiastowanie także się czyta i poczęcie.
i odebranie Ducha - trochę ustanie/postawieni krzyża.
- kobiety pod Krzyżem.
pardon za interpretacje biblijną ale tak jakoś mnie się przeczytało.
sam obraz interesujący. wiatr zmian. i stagnacja. drobiazg z sercem i z głową.
"brzusząc i roztańczając" - fajne słowa. najlepszy, jak dla mnie jest wers: "znów anoreksją w miejscu stanęły"
trochę wprawdzie trywializujesz kobiecość, ale nie będę się czepiać, niech będzie:)
Johannes Tussilago, również serdecznie pozdrawiam.