Sukienki

Solopan

wiatr wstąpił i zadął nadzieją 
w sukienki na sznurze 
brzusząc je i roztańczając

wszystkie cieszyły się że wieje

jednak gdy ustał i one
znów anoreksją w miejscu stanęły

wszystkie naraz straciły nadzieję
 

Solopan
Solopan
Wiersz · 16 grudnia 2009
anonim
  • Kasia     Czyżewska
    ciekawie. wstąpienie wiatru, trochę jak zstąpienie Ducha.
    - zwiastowanie także się czyta i poczęcie.
    i odebranie Ducha - trochę ustanie/postawieni krzyża.
    - kobiety pod Krzyżem.
    pardon za interpretacje biblijną ale tak jakoś mnie się przeczytało.

    sam obraz interesujący. wiatr zmian. i stagnacja. drobiazg z sercem i z głową.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Dominika Ciechanowicz
    o, ciekawe:)
    "brzusząc i roztańczając" - fajne słowa. najlepszy, jak dla mnie jest wers: "znów anoreksją w miejscu stanęły"
    trochę wprawdzie trywializujesz kobiecość, ale nie będę się czepiać, niech będzie:)

    · Zgłoś · 14 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    O, miło znów widzieć. Ładne, subtelne rymy. Pozdrawiam.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Solopan
    Dziękuję za komentarze drogie panie. Co ciekawe, co kobieta, to inna interpretacja, ale dla każdej przecież sukienki znaczą co innego :)
    Johannes Tussilago, również serdecznie pozdrawiam.

    · Zgłoś · 14 lat