Ufność Bogu

wieloryb

Anioły są jak ludzie.

Czują, potrafią kochać,

zawsze dążą do celu.

Ale anioły nie grzęszą nie  klną,

nie gardzą, nie przezywają;

Kierują się sercem i sumieniem,

a człowiek?

Często niezastanawia się.

Zabija by pomścić, wypełnić pustkę

.Niszczy, rzeczy i życie zarówno swoje, jak i własne.

Lecz Bóg dał człowiekowi wolną wolę i człowiek sam wybiera,

niestety częściej to co złe.

Może człowiek jest bardziej do szatana,

kóry wodzi nas ludzi za nos jak dzieci.

Nie bo człowiek POTRAFI PRZEZWYCIĘŻYĆ GRZECH I POKUSĘ,

musi tylko zaufać Bogu i być silnym 

wieloryb
wieloryb
Wiersz · 23 stycznia 2010
anonim
  • Kasia     Czyżewska
    witaj. nie da się ukryć, że ludzie nie są czasem szczególnie ciekawi...ale nie są znów tacy paskudni. co do aniołów, nie wiem. ale... to jeszcze nie wiersz wielorybie. to są przemyślenia, do których warto kiedyś wrócić. bo mogą się okazać bardzo twórcze. niekoniecznie zgodne z tymi. warto także być konsekwentnym, jeśli już stosujesz interpunkcję. pojawiają się także błędy logiczne - zarówno swoje, jaki i własne - to znaczy to samo. brak nam także dla logiki zdania "co" do szatana bardziej jest człowiek. życzę twórczych myśli.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Justyna D. Barańska
    „Odjęto wam szaty białe,
    Skrzydła i nawet istnienie,
    Ja jednak wierzę wam,
    Wysłańcy.” Czesław Miłosz

    wolę skrzydlatych w innych wersjach. tu poezji nie wyczuwam, raczej krzyk z ambony.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Marcin Sierszyński
    Tak to można grzmieć z ambony. Zastanawiające, że nawet piszący księża unikają takich dyrdymałek.

    · Zgłoś · 14 lat
  • Dominika Ciechanowicz
    poprosimy o wiersze, nie kazania

    · Zgłoś · 14 lat