Ciemne Polaków rozmowy (wiersz)

Fela to naprawdę z średniowiecza przybyła :D teraz raczej trudno o takie imię.
Uśmiechnęłam się na ten obraz, który przedstawiasz, niemniej do nazwania tego obrazu poezją, długa droga.

Wulgaryzm niepotrzebnie wykropkowany, bo on tu robi bardziej za polski przecinek, niż za przekleństwo
Druga strofa bardzo dosłowna, nie pozostawiasz miejsca na zamyślenie

Wkroczenie Feli czyli Ciebie i zapodana przez nią odpowiedź, faktycznie polskością zajeżdża.
wszystko razem jednak nie oddaje tego co zapowiada tytuł. A tytuł ładnie Ci wyszedł, i ładnie zrobiłeś przejście z ciemności w brak prądu, choć i tu lepszy dla wiersza byłby brak światła.
No i w pierwszej strofie masz literówkę
Pomysł niezły, ale musisz nad nim popracować, żeby wiersz z tego pomysłu wyszedł.

Ja nie wiem. To by mogło zabawne być, gdyby to jakoś pociągnąć, bardziej rozpisać. Bo tak, to ani to rozmowa, ani wiersz.

Chyba jednak brakuje impulsu, aby wracać do tego wiersza. I przedzierać się przez rozszarpane wersy bez stosownej (imo - w tym wypadku) interpunkcyi.

ja czekam na więcej. ale tu widać, że warto. to, co się pomiędzy mężatą Felą, a panem od wódki dzieje. ciemność. średniowiecze moralne.