Literatura

Przyczynek do archeologii późniejszej (wiersz)

born

 

co to pytasz głowę

 

kładąc laurem

 

na mym ramieniu te dwie trumienki

 

to dzieci

 

z kobietami przed tobą których już nie

 

chcę nawet pamięci

 

o nich układamy w szafie

 

zbiorowy mej przeszłości pochówek bez szans

 

na ekshumację

 

przed amnestią amnezji starczej

 

pax romana porzucenie

 

wspomnień w imię legendy

 

świetlanej przyszłości

 

wspólnej historii vae

 

victis


dobry+ 7 głosów
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 13 lutego 2010, 21:43
pod dużym wrażeniem. powrócę.
Tomasz Smogór
Tomasz Smogór 13 lutego 2010, 22:06
te odstępy między wersami :] też powrócę
Dominika Ciechanowicz
Dominika Ciechanowicz 13 lutego 2010, 23:34
Przy pierwszym czytaniu wersyfikacja mi szwankowała. Przy drugim sensu nabrała. Dobre to jest.
kropkanadi
kropkanadi 15 lutego 2010, 11:13
MOCNY .
Rita 15 lutego 2010, 11:49
kilkakrotnie przeczytany.Dobry .
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 15 lutego 2010, 17:37
konstrukcja działa. chyba takiej przestrzeni potrzeba, żeby wybrzmiało. tworzysz przejmujący, a jednocześnie mocny obraz. czuły ale nie rozczulający się. i czytam, jako postawienie pytania sobie i jako postawienie pytania przez kogoś, z kim dzielimy życie i chcemy pomóc, a nie bardzo można. dużo bardzo znajduję dla siebie. dobry wiersz.
anhelus
anhelus 20 lutego 2010, 21:13
całkiem niezly tekst . pzdr
anastazja
anastazja 1 marca 2010, 20:31
dreszcze przechodzą! :))
Tommy Gun
Tommy Gun 4 marca 2010, 22:48
potrafisz walnąć, feldmarszałku
przysłano: 13 lutego 2010 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca