Udawanie

Gdy wyschnięty i zbolały chodnik

cichnie na sekundę żebym nie usłyszał jak bardzo jest chory,

wydaje mi się, że już czas najwyższy,

żeby roszpunka opuściła swoje piękne zielone węże

i pomogła mi stać się kamieniem,

którym mój znajomy chodnik nigdy nie chciał żebym był.

Chwilę później jednak,

odkrywam że tak naprawdę

nowa roszpunka tylko przemalowała włosy,

przybierając pozę niedostępnej

a w rzeczywistości nadal czekając,

aż książę z czarnymi paznokciami przestanie wreszcie płakać.

Mimo to moja wymarzona przemiana powoli się dokonuje.

Szarzeję każdego dnia,

słucham jak osiada na mnie kurz

a broda zielenieje mi niczym mech.

Kto wie, może pewnego dnia

Gorgoszpunka i Królewna Śnieżek

pobiegną po moich znajomych kostkach brukowych

i gdzieś po drodze wdepną na moją twarz

a wtedy nic już nie będzie takie samo.