proza życia i wspomnienia - z tego będzie alkoholizm

jednak równam do środka i po co szkoda jutra na korzenie

w betonie szkoda dzisiaj na fundamenty z papieru szkoda słów

na szukanie wczoraj i ciepła które mogło stać się ciałem

stało się ciepłą wódką głową w mur i butelką w ścianę

zachłysnąć się powietrzem to jest początek spadania

dojrzałam wbrew sobie bo w rzece była krew bo umarł przyjaciel

młodość wraca falą w grób więc to już a dawniej miałam skrzydła

i wiarę prędko zmniejsza się przestrzeń między teraz a krawędzią

otchłani gdzie kiedyś nie zasnę na trzeźwo gdzie obłędem straszy

szyderstwo do mięsa rozdartego lustra

więc tak tu się żyje i mija bez twarzy wzlotów spektakularnych

przejść w niebyt jaki kraj taka niemoc i tacy poeci odmierzam dni

rozkazami o oczach pustych jak ekran co wyciska bezbolesne sny

bez szansy na gorycz poranka bez szansy na wstań i idź

zanim krzyż ci postawią zanim rzucisz się z głową w nurt

i zapomnisz liter