Kropla

Marta

Przesyłam Tobie tę myśl

o chwili, która przeminie

nim kropla spadnie na ziemię

nim kwiat się łzy napije.

 

Poczułam Twoją obecność

zamkniętą w kształtach litery

złożyłam z nich Twoje imię

na chwilę, która przeminie.

 

Wstrzymałam oddech na moment

zadrżały wszystkie litery

i kropla spadła na ziemię

za chwilę wszystko się zmieni.

 

Odeszłaś znów jestem sama

zamknięta w czasie w przestrzeni

złączona kroplą nadziei

i chwilą, która mnie zmieni.

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie+ 2 głosy
Marta
Marta
Wiersz · 25 lutego 2010
anonim
  • Marta
    Cieszę się tak bardzo, że włąśnie ten wierszyk uzyskał akceptacje, bo on jest (dla mnie) moze mniej wartościowy ale jak kropla - śliczny , a kropla to moja łza, a chwila to duchowe spotkanie -dotknięcie mojej Sp. Gosi. Pozdrawiam

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Kasia     Czyżewska
    po prostu. zgrabnie. powtórzenie gra. interpunkcja zdaje mi się jeszcze do przeanalizowania...

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Marta
    Kropla

    Przesyłam Tobie tę myśl
    o chwili która przeminie
    nim kropla spadnie na ziemię
    nim kwiat się łzy napije.

    Poczułam Twoją obecność
    zamkniętą w kształtach litery
    złożyłam z nich Twoje imię
    na chwilę która przeminie.

    Wstrzymałam oddech na moment
    zadrżały wszystkie litery
    i kropla spadła na ziemię
    za chwilę wszystko się zmieni.

    Odeszłaś
    znów jestem sama
    zamknięta w czasie w przestrzeni
    złączona kroplą nadziei
    i chwilą która mnie zmieni.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Marta
    Witam wszystkich .. nie wiem dlaczego, u góry tekst pokazany jest jako jeden paragraf, jak proza. Przecież ja go zapisałam w formie wersów ? ..zmartwiona B

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Marta
    Będę wdzięczna za zatrzymanie się przy moich" utworkach" i wyrażanie swoich, zapewne zróżnicowanych, opinii. Niestety, nie znam różnicy między wierszem, a proza poetycką . Stąd mam również trudności z zakwalifikowaniem tekstów przy ich wprowadzaniu na wortal. Z życzlliwością.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Tomasz Smogór
    w zasadzie to raczej proza poetycka jeśli już

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Hej ! Miło się czyta, melodyjnie. Witam! Drugi z Twoich wierszy też czytałem i też jakoś tak urzeka, ale muszę jeszcze poczytać. Pozdr. ps. urzeka prostotą.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Marta
    Dziękuję za powitanie.
    Piszę od niedawna, ot tak dla siebie, z potzreby duszy. Wiekszość moich wierszyków ma sylabiczne wersy. Ten jest dla mojej śp. siostry, której obecność często czuję i za którą bardzo tesknię. Dziękuje za ten pierwszy komentarz i pozdrawiam

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Witam na wywrocie! ;) Obyś czuła się tu dobrze.



    Tekst czyta się jak piosenkę. Płynie niczym chwytliwa melodia. Jak w radiu. ;)

    · Zgłoś · 14 lat temu