już pora na "ogrody warzywne"

dylemat istnienia próżności

i kolokwializm tych myśli

absurdalny cykl monotematyczny

i wyższa inteligencja marmurowej płyty nagrobnej

dzień po dniu

czeka...

przeszłości ogień który już dogasa

wciąż mdli i mdli

nie dogaśnie?

zgaga

czeka...

spowolniona nadziei wskazówka budzika

krępuje zniewolone nostalgiczne ciało

całkowicie oddane kosmatej idei twórcy

skompresowanej w jeden olbrzymi spazm

zanik kontrowersyjnej kontemplacji

brak jakiejkolwiek komunikacji

w pofałdowanej przeszłością pamięci

co raz większe erupcje szarości

czeka...