mają dużo czasu
sposobność do podskoków
na bieżni próżności
zjadając zegarki
bo nie mieszczą się w dłoni
zrywają wskazówki
gdy brak już drogi
nie siedzą w kieszeniach
tam potrzeba nadzieją
granicą przestrogi
co na rzęsach płacze
Paweł Lewandowski
Wiersz
·
7 kwietnia 2010
-
Dominika CiechanowiczSzału toto nie robi. Ostatnia zwłaszcza dla mnie do przepracowania. Nadzieja, płacz i rzęsy to takie mało oryginalne jest.· Zgłoś · 14 lat
