kroki w mojej głowie kroki w mojej głowie 2

nF

 

(gdzieś na końcu odnajduję ciebie?)
ponieważ biernie zaciągam się tym
oddechem potem wydzieliną tłumu to
tumult ulic stawia włosy na karku

straszno i duszno jest w tym natłoku
czyżbym lewitował koncentracją myśli
zawieszony na sznurze wspomnień co to
nie stanie się a z pewnością się przyśni

i jestem sam i momentalnie w miejscu
wryty wielkimi oczami w pustkę patrzę
w kosmos patrzę i jest tak spokojnie
że kładę chuja na tę całą nirwanę

i znowu w czyściec uciekam nie goni
mimo to dalej zwinniej paradniej
ciało to nie nadąża za myśli
korowód próbuję zgubić ogon

Oceń ten tekst
nF
nF
Wiersz · 11 kwietnia 2010
anonim
  • Kasia     Czyżewska
    lubię coraz bardziej. i aliteracje i te prężenia się słów. końcowa nakręca formą zgodnie z treścią.

    · Zgłoś · 14 lat temu