oliwki (wiersz)

ej, domnul! to ci dopiero dobry wiersz :) przemyślane i zaskakujące przez odejście od twojej stałej tematyki. to jak puścić oko w stronę czytelników, ale bez uśmiechu, bo jednak coś się w tym wszystkim czai, co nie daje spokoju.

dziewczynka się czai.... ;)

plułbym a pluła, myślę, że to jest bardzo znaczące w całej prostocie sytuacji. lubię takie obrazki z życia :)

ale sprytne:)

aaa chcę być tą dziewczynką z oliwkami.

jestem za, a nawet przeciw.

ciekawie bardzo zagubiony w płci. taki odjazd i nagły powrót.i na ciekawych figurach. owoc,pestka, wieża... wszystkie zakładają jakieś "wewnątrz". i szyk przestawny.

zgrabne, rozmyta tożsamość nadaje się do poezji.