list powrotny

Figa

Zapomniałeś mi panie powiedzieć dlaczego tak trudno odejść,
skąd brać siły jeśli nie z wiary. Wróciłam do siebie,
nic się nie zmieniło. Poszarpana pościel, wybite okno na południe.
Przez cały ten czas przechodziłam obok siebie, łukiem omijając
albumy ze zdjęciami. Wyblakłe półki książek zasnęły na wieki,
prezent od pana nie został tutaj ze mną. Jestem sama.

Mogłeś panie wysłać mi swój cień w kopercie. Dotykałabym
wyobraźnią, zatapiając i ulatniając głuche myśli. Tak- nadal nie wychodzę
bez lęku, walczę, co mi zostało. Mógł pan chociaż zabić, odciąć ręce
- nie składałabym dłoni do modlitwy- wydłubać oczy, wyciąć usta.

Zostawił mi pan rok niewyjaśnionych marzeń z którymi
musiałam walczyć. Vice versa, proszę pana, mrok przesunął mnie
w stronę wschodu słońca. Poranki witam chórem spojrzeń, świat
okazał się być piękniejszy niż pęk kurzu, zgrzyt zardzewiałych drzwi.
Znów wybrałam najpiękniejszą porę roku na list, kwitną bzy i kaliny,
ale pan już nigdy nie namaluje pejzażu mojego ogrodu.



PS. Nie wrócę do domu, wybrałam tułaczkę po świecie
fałszywym jak pańska wiara. Kiedyś się jeszcze spotkamy.
Ty lubisz wędrować, ja zbierać maki i nosić w sobie brzemię
naszej miłości na wieki, której nawet odpadający tynk
nie jest w stanie zapomnieć. Pan zapomniał.

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Dobry 35 głosów
Figa
Figa
Wiersz · 15 czerwca 2010
anonim
  • Patryk Nadolny
    Aż czuć, że był pisany z ogromnym panowaniem i skupieniem na słowem. Gratuluję. ;)

    · Zgłoś · 12 lat temu
  • Nataniel Berg
    Nie wiem dlaczego to brzemię nie pasuje... Ale widocznie tu ma być disco a nie auto. Mi pasuje. Dość to osobiste. Przemawia. Szczególnie jeśli jest się z tej drugiej strony. A E. Nigma nie wrócił... ;)

    Na układach, metacoś tam i innych się nie znam więc tylko tyle. Dobrze wizualnie, bardzo dobrze w treści. Dla mnie.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Julinalia
    wyśmienity. nic dodać, nic ująć. Gratulacje. ;)

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Waldemar Dąbrowski
    Ładny tekst, wart wyróżnienia.... i tego czasu, który poświeciłem, by czytać...!

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Figa
    Gdybym obiektywnie patrzyła na ten tekst, też pewnie uraził by mnie ten fragment Jadwigo. Ale osobistość tekstu mi na to nie pozwala. ;P

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Patryk...
    Nie wiem jak ktoś mógł ocenić ten tekst jako fatalny. Trudno niektórych zrozumieć... Pozdrawiam serdecznie i gratuluję wspaniałej pracy!:)

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Jadwiga G.
    Dużo smaczków w tym wierszu, ma się co podobać, choć mnie niekoniecznie owo: "brzemię
    naszej miłości na wieki" :) Ale na pewno jest to wiersz wart wyróżnienia.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Patrycja2606
    Piękne!

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • Figa
    Dziękuję Espazjan Nigma, mam nadzieję, że tu jeszcze wrócisz i wyrazisz swoje niezadowolenie słowami. Jestem ciekawa Twojej krytyki.

    · Zgłoś · 14 lat temu
  • gail
    Pan zapomniał. Czytelnicy - nie. Podoba się. Gratuluję! :)

    · Zgłoś · 14 lat temu
Wszystkie komentarze