paciorki (wiersz)

Już to gdzieś czytałam, tylko nie mogę sobie przypomnieć gdzie.

www.youtube.com/watch?v=5Jj3wZVc7nw

mnie urzekł fragment : "linieję z ciebie systematycznie;
niedługo zostanie sama sól i okruszek ziemi. mój boże",
no i oczywiście rosyjskie wstawki :) "przedwiosna" też jest bardzo ciekawa :) pozdrawiam :))

bardzo przyjemnie wstawkę właśnie rosyjską znaleźć w poezji. bez magdonaldyzaji. od razu taki...liryzm jakiś:) bardzo ciekawe jest to "to" w pierwszej. i rozwidlenie, którym kończąc się linia życia z pojedynczej przechodzi dla mnie w mnogą. a paciorki... małe pacierze, drobnostki codzienne, ale i ubywanie.

dla mnie trochę nierówny, pełny jest momentów, które ujmują, które na stałe przyklejają się do pamięci, a jednak pomiędzy nimi czegoś brakuje. trudno to inaczej wytłumaczyć, takie odczucie.

zastanawia mnie:
"co wieczór wystawiam im skopek z mlekiem
a wczoraj jeden zajrzał mi w oczy" - bo o ile wcześniej interpunkcja jest zachowana, to od "a" przecinek i nie wierzę, że nikt wcześniej nie zwrócił ci na to uwagi, więc musi to być zabieg celowy. z ciągu wynika, że jednak powinien być, ale można potraktować jako: kiedyś (cała poprzednia część) a wczoraj, bo do dzisiaj i jutra nie ma pewności. będziemy?

czarujący - jest ten wiersz

Rzeczywiście jest w tym tekście coś czarującego, urzekającego jak ów skopek mleka czy pyszczek baboka :) Ale też "przedwiosna" wydaje mi się zbyt przekombinowana, urok tego wiersza polega wg mnie właśnie na takiej prostocie słów i treści - która stwarza nawet takie pozory nieświadomości czy naiwności peela poprzez zastosowanie zdrobnień. Dlatego też i to linienie mi nie pasuje w tej bajce :)