Stos

Wiktor Kaczmarek

Zagubione dusze, płaczące dzieci Mandali, przewidziany świat.

Koniec, przyjaciel!

Przychodzi niespodziewanie, w kwiecie lilii. Błądząc w snach.

Odpowiedź nieznana

Gdzie ta śmierć pustynna, oczekiwana przed snem?

Tyle słów wypowiedzianych, i niewypowiedzianych.

Wiktor Kaczmarek
Wiktor Kaczmarek
Wiersz · 22 lipca 2010
anonim
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    ....................poza oceną wywroty - in minus

    · Zgłoś · 14 lat
  • estel
    Mocno rwane, rzucane zdania. Brakuje mi porządnego spoiwa, w tych słowach jest siła, ale w pojedynkę. Całość się nie klei. No i puenta pozostawia wiele do życzenia. To takie oczywiste.

    · Zgłoś · 14 lat