wpisani w koło (wiersz)

Nareszcie! Już myślałam, że się nie doczekam. :)

:)

"terminarza zapomnienia " ten dopełniacz stoi gdzieś na granicy banału i "byćmożności". Jest ryzykantem z natury.

"uspokojeniem zsuwam się po pradawnych " "Uspokojenie" jest zbędne zupełnie. Da się je wyinterpretować.

"przeklęta" literówka.

"budząc cię ze snu chciwości
makowych ziaren" składnia jest dwuznaczna.

O ile to nie moja poetyka, o tyle cel tekstu był zacny, Zdarzyło się jednak kilka słabszych momentów, które Ci wytknąłem. Ja pozostanę bez głosu w sprawie tego tekstu. Oddaję go w ręce dziewczyn.

naiwność
nieuchronność
zapomnienie
miłość
cielesność
uniesienie

Tekst do okrojenia. To co wymieniłem, ciągnie ku skarpie. Szkoda by było. Zakopany w puchu nie dojrzy słońca.

hmm...coś w tym jest... dzięki.

dla mnie cudowne

" skrawki ołowiu/z powiek" - prawie jak żelazny sen Kochanowskiego, trudne to przebudzenie musiało być. ale żeby tak powtarzać o tym zapomnieniu? wkładać tyle metafor dopełniaczowych? inwersji?
i co tu robi "teta" - pojąć tego nie mogę. nie podoba mi się takie wchodzenie na tereny ochów i achów.

cieszy mnie, że ponownie może Ci się Justynko nie podobać to co piszę ;) pozdrawiam

p.s. teta to stan umysłu..myslę,że łatwo wydedukować, że opisuję stan snu... pzdr

Brawo! :))