dedykacja

W kunszcie spienionych błękitnych fal

I sztuce naturalnie zmieszanej ferii barw,

Na złota, marmuru i alabastru gładkim tle,

Każdej nocy, każdy sen o Tobie tylko śnię.

Gdy teraz z daleka patrzę na Twoją twarz

Chcę szeptać wciąż, że każdy dzień jest nasz,

Że ten wschód słońca i wiatru lekki powiew,

Że to wszystko dedykowane jest Tobie.

Serce wie, umysł czuje, ze Cię mam

I w błogim, cudownym uczuciu trwam.

Co wieczór zamykam w karafce snów

Jeden gest i jedno z Twoich pięknych słów.

Zamykam miłość i sprawdzam zamki trzy

Bo żadnego poranka, ni wieczoru  nie wiem czy

Jutro Cię nie stracę przez własnej duszy bunt,

Głupotę, lub strach. Stracić pod nogami grunt,

Zdmuchnąć własny, delikatny domek z kart

To ostatnia rzecz, której chcę. Mam fart

Wiem czego chcę i wiem, że to mam.

Ufam, że to co mi dajesz to już gwarant.

Pragnę Cię dzień w dzień każdego miesiąca,

Bo ta miłość to gehenna wiele mi dająca.

Błąkasz się gdzieś po gąszczu myśli mych,

Wypełniasz mnie namiętnością po brzegi, na styk,

Tak, ze chcę być bliżej, czuć więcej, tęsknić mniej.

Z Tobą bez cienia mija noc i dzień.

Chcę na krawędzi życia stać z Tobą

I na drugą stronę lustra przejść - jedną nogą.