niezapamiętana

Justyna D. Barańska

początek przypomina mi historyjkę: był ciemny, ciemny las, w tym ciemnym, ciemnym lesie.... to raczej nie jest pozytywne skojarzenie. jeśli już musisz wykorzystywać powtórzenia, to tak, żeby układały się w jakiś sens, a może właśnie dzięki temu nadać im nowego sensu.

wykorzystujesz zbyt wiele wytartych motywów i kalek nie zmieniając im nawet otoczenia.

Jacek

Jejku, jaki inicjał! Niemniej wydaje mi się zbędny, odwraca uwagę od wiersza.

"huśta się zapomniana łza" Już tu łamie Ci się logika wypowiedzi.

"W zasnutych pajęczyną wspomnieniach" Powiedzmy, że elementy, które okazały Ci się niezbędne są....hm..."klasyczne".

"przykurzony skąpo" no to albo "zakurzony", albo bez "skąpo".

"Iskry skaczą, tli się żar." Jak coś się już tli, znaczy że dogasa, czyli z iskrami tam kiepsko.

"Niezapamiętane łzy" Historia zatacza koło. Jesteśmy w pierwszej strofie.

"Przy fontannie starych spraw," brzydki dopełniacz. Poza tym wcześniej drzewa były "stare" i tak się ta starość powtarza nieładnie.

"Siedzi ten, który zapałki swoje,
Podarować by jej chciał." szyk.


Jestem na"nie". Musisz trochę popracować nad logiką wypowiedzi i obrazowaniem- te elementy kuleją najbardziej.