Non invideo, inquit, Christo cum factus est Deus.
Quod enim factus est, ego factus sum, quia meæ naturæ est.*
Paulus de Samosatæ
nie wiem
czy jestem martwy
czy jestem żywy
wiem tylko że jestem
widzę oko roniące łzę
jako podarunek od światła -
klnę się na Słońce
będę jego świadkiem
albowiem
woń jest konaniem kwiatów
wszystkie moje sny znajdują się w jednym pokoju
dźwięczą zgodnie spadając jak ulewa
namaszczają winem z olimpijskich winnic
wołają imię przedwiecznych bezimiennych
w cieniu księżyca
dotykam dziecięcej poświaty
jej zawodzenia pośród ślepego wiatru -
noc w noc przechodzą opodal
ptaki kościelnych wież
z kołysankami dzwonów między skrzydłami
czyż nie spadam
w tył w bok w przód
czy jestże jeszcze ktoś na dole i w górze –
Gott ist tot
Gott mit uns
Przypis
*) Nie zazdroszczę Chrystusowi tego, iż uczyniony został Bogiem. Bo też i mnie uczyniono tym samym, Boskość to także moja natura – słowa Pawła z Samosaty, biskupa i herezjarchy z III w. n.e., przytoczone za Excerpta Theodori Mopsuestiæ Mariusa Mercatora.
