NIEŚMIAŁY

romantka

podoba się to mało powiedziane. Ulubione, o!

ew

Mnie się też podoba, przede wszystkim lekkość stylu i poprawność techniki. Nie porwałeś mnie tym tekstem, ale tez czepić się nie mam czego.

Justyna D. Barańska

oho! uczta! podoba mi się wydobywanie ze słów większej ilości znaczeń. to jakby przypominajka, że przecież nie można niczego traktować jednowymiarowo. z której strony się zajdzie to inaczej wszystko wygląda. najlepiej to widać na przykładzie języka obcego, gdy znamy tylko jedno znaczenie, a rozmówca używa innego. komunikacja jest wówczas przecudowna ;D

druga sprawa, bardzo melodyjnie mi się zrobiło i tak się zastanawiam czy to jest adekwatne do tematu. bo się tu upłynniam i razem z rzeką, jaką jest tekst zmierzam do ujścia. ale to może jednak to zasysanie do wnętrza.. hmm
w każdym razie, dobra robota.

Anonimowy Użytkownik

Się mi podobuje. :)

ARS TO od tyłu sra

Mnie też;-) Ale faceci bez dogryzania sobie nie mogliby... Psyt ... Idę go poczytać jeszcze raz. Podleczy mi tremę gdy będzie trzeba;-)

Ir

Po prostu - podoba się :)

ARS TO od tyłu sra

Poza tym czy Facet po trzydziestce musi coś jeszcze udowadniać. Choćby i to że daje radę sonetowaniu na motywach. Wolno mu pobalansować na granicy.;-)
Pozdrawiam;-)

ARS TO od tyłu sra

W sumie i tak biorę w każdej postaci. Tak sobie myślę, że "Nieśmiały" -człek raczej nie jest równo-rytmiczny i zdarzają się mu "jąki" i "arytmie"... ;-)
To w jakiś sposób przybliża obraz wierszem prawdopodobieństwu.

ARS TO od tyłu sra

"a gdyby tak głowę móc schować do środka"-może bez "a"?
"wciąż mówić od rzeczy flaneli potokiem"- może bez wciąż?
"wewnętrzny wylew silniejszy jest niż trema"- może bez "jest"?
Ale mimo wszystko, nawet akceptując "świadomą"(???) atytmię wiersza, biorę go.
Choćby z osobistego powodu. Nie powala, ale zwłaszcza puenta przypomina starą prawdę, niezaprzeczalnie autorsko wyśpiewaną. Czasem trzeba, na różne sposoby udowadniać przecież "oczywiste oczywistości". Nie tyle udowadniać, co na kanwie innej melodii podawać na tacy (podlane własną formą sosu na klasycznych motywach, z dodatkiem arytmiki). Choćby i po to, żeby dać powód do czepiania się, które bywa swoistym wyparciem u odbiorcy-czepiacza. Zamiast przytaknąć czepia się. Jak zostawisz powód czepiania zawsze poza wierszem wyjdzie z człeka ... czepiacz, nie człowiek. Wyjdzie z jego spodni "małość". Co rzecz jasna nie zaprzecza słuszności pewnych wątpliwości...
Ot też mnie wzięło na "oczywiste oczywistości".
Tak czy inaczej mam tylko małe wątpliwości, czy "arytmia świadoma" (nie zdziwiłbym się), czy też po prostu popłynąłeś biegłością weny i wyszło przemyślane powyższe;-)
Powód być może zachowasz dla siebie. Licentia Jakintia;-)???