Pokój

Bartosz Mikołaj

Na poddaszu

gdzie schody nie dochodzą

okno mówi

że cisza gra

za szafą

za mną

przede mną

W tych ścianach

powietrze drga

serce mi drga

rzęsy kurz osadza

a język rdza

(Ruabon 2007)

Bartosz Mikołaj

Wiersz · 20 października 2010

Anonimowy Użytkownik

Wiesz, to mi przypomina fakt, że kiedyś z innymi dziećmi baliśmy się duchów z szafy:) Strych kusił, ale jednocześnie było tam tysiące pająków wielkich włochatych i wolnych szczurów...

· Zgłoś · 14 lat
Marta

taki grająco drgający wiersz, w swojej prostocie wymowny.Mnie się podoba :)

· Zgłoś · 14 lat
varzyvo

....a czasami ten strych jedynym domem na starość... ładne

· Zgłoś · 14 lat
ew

schody nie dochodzą. i to jest fakt.

· Zgłoś · 14 lat
Jacek

"gdzie schody nie dochodzą" książkowy przykład niezamierzonej dwuznaczności osiągniętej dzięki błędowi składniowemu (bo nie nazwałbym tego zabiegu inwersją)

"rzęsy kurz osadza" Czyli rzęsy są osadzane przez kurz? Dobrze to czytam?

ja na "nie".

· Zgłoś · 14 lat
Justyna D. Barańska

biorę dwie ostatnie i pewien klimat, który gdzieś po drodze zaczął się rodzić, ale jak te schody, nie dochodzą do końca. dzisiaj jestem bardziej na "nie", bo wciąż pamiętam, że potrafisz mnie zachwycić.

· Zgłoś · 14 lat