Na szabatowej drodze

Rita

"gdy nad moim gniewem
zaszło słońce skruchą
napełniłam swój kołczan"

Marto - wspinasz się w górę...:))

Pozdrawiam.

Marta

Rito i Wintrop:)) za Waszą odwagę, dziękuję.

ARS TO od tyłu sra

podoba mi się i ... nie zawsze trzeba analizować... biorę;-)

ew

A ja sobie przeanalizuję jednak trochę. Bo.. zgubiło mi się zmęczenie, piszesz :
"panie szabatu
daj odpocząć"
- tylko ja nie bardzo wiem po czym ten odpoczynek, wiem tyle, że czytając ostatnią strofę powinnam poczuć chęć odpoczynku, w poprzednich strofach powinno zadziałać coś na zmęczenie. Ja nie poczułam zmęczenia, ani zapisem czuwania, ani zapisem napełniania kołczanu. A może to zmęczenie nastąpiło przed wszystkimi wersami? Jeśli tak to się poddaję w takim razie.

Rita

Do czego trzeba odwagi Marto:)! Do tego, żeby ujrzeć mądrość i wdzięk dojrzałego pióra ?
Tu niepotrzebna odwaga lecz wrażliwość ( nie zawsze trzeba analizować, jak napiszał Arek).

Serdecznie Cię pozdrawiam:))

Marta

ew:)) dziekuję tak, bardzo dobre pytanie i słuszne o zmęczeniu ! Akcja dzieje się na szabatowej drodze (między Jerozolimą a Górą Oliwną) w piątek , a szabat ( sabat =odpoczynek) zaczyna się już od zachodu słońca. Także przywoływanie anioła odpoczynku , czyli anioła "siódmej godziny" potwierdza że 7 mego dnia, każdy jest zmęczony pokonywaniem swojej szabatowej drogi" .
Można odpoczywać w sabat lub w niedzielę , "na progu " ...tak .... . chrześcijaństwa,
które, ma przed sobą jeszcze bardzo, bardzo długą drogę.

Rito :)) mój duch dojrzewa.. dotykam bliskich mi tematów, ale dojrzałość pióra ? .. no wzruszyłam się

Arku :)) cieszę się z Twojej instynktownej, a dobrej decyzji i pozdrawiam

Rita

:))

Ce.

oo bardzo w moich klimatach. mistycznie i pięknie.

Grzesiek z nick-ąd

gdyby spojrzeć na powyższe pisanie jako list duszpasterza do Boga-znakomite:)
czyz każdy poeta nie czuje się duszpasterzem poniekąd?

Rita

Gratulacje Marto!:))