Regres. Zaszybie.

Justyna D. Barańska

"strzygła by" - jeśli to nie jest celowe w stronę strzygi, to pisze się razem, a tu "kiedy halny odbezpiecza świat w którym czuć" przed w przecinek. to tak na wstępie. rozczulił mnie strach, który jest jak mur, którym budujemy twierdzę i w którym istnieje możliwość śmierci, autodestrukcja zamkniętego wewnątrz. bo jak tu uciec, kiedy wszystkie okna są zamurowane, a warkocz nie sięga by załapać odpowiedniego wybawcę? i jeśli tak wszystko przestanie być umyślnie pielęgnowane, może ta gałązka stworzy drogę ucieczki, tylko dokąd? do świata, przed którym się uciekało? a jeśli to ryzyko podjęte bez sensu, bo przecież ten wewnętrzny sad równie dobrze może zadusić? nie pozwolić dotrzeć do światełka.

trafiona, rozłożona.

Joanna Krzepina

jej, faktycznie - poprawione.

podobają mi się te pytania, które zadałaś. dziękuję :)

Tomasz Smogór

Mi się podoba.

Kuba Nowakowski

mi bardziej ;)

Anonimowy Użytkownik

Lecz w sadach skryć się można i owoce w nich jakoweś. Czy nie warto zatem pielęgnować sadu w sobie? Dobrze opatrzony, nie zdusi, nie stłamsi, da tylko ciszę i cień. Nie widzieć się będzie, co za nim, ale czy warto sięgać wzrokiem? Nie słychać nic, poza ciszą, lecz, czy warto słuchać kociąt szaleńców?
Co zatem? Sad, czy tępe patrzenie na otoczenie i próba znalezienia czegoś... Innego wnętrza z podobnym sadem? A skoro tak, gdzie ta pewność, że się znajdzie?

cyborgini

Dzięki za dedykację. I za "dużo z mojej głowy"... Dreszcz, nie pierwszy zresztą.
Prawie rok minął, a ja dopiero teraz się zarejestrowałam. Przygnał mnie halny. A księżyc co miesiąc przypomina o porządku wszechświata. Nawet wydawałoby się wychodzące poza "normę" wybryki okołopełniowe mają swój czas i są przewidywalne w swojej nieprzewidywalności.
P.S.
Zapomniałaś dodać, że "przewodniczącej społeczności..." (Oj ciekawa była to społeczność, ciekawa.) ;D