(***)

Artymowicz anDUCH

człowiek

trudno było

traktować go poważnie

 

szafy

były już pełne

ludzi

Oceń ten tekst
Artymowicz anDUCH
Artymowicz anDUCH
Wiersz · 21 listopada 2010
anonim
  • Dżastin
    Mi się podoba ;)
    Kompaktowy, a nawet treściwy. Szczerze, to brakuje mi tu precyzji znaczeniowej. Dotyka zbyt szeokiego spectrum znaczeń, jak na mini, stąd brzmi mi troszkę badziej "aforystycznie", niż poetycko :)

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Justyna D. Barańska
    indyka wkładać w indyka? a to nie lepiej zjeść?

    a mnie to się nawet w wyobraźni pojechało daleko, że ho ho, więc za to będę sobie cenić ten tekst. tylko nie wiem czy ta wolność nie została udostępniona w nadmiarze. ale lubię szafy, bo co szafa, to inna historia.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Artymowicz anDUCH
    widzę to Jacku - ale widzę też coś innego - jeśli się coś zmieni to nie pogrubienie - tylko nawiązanie - ten wiersz może być wrzucony w inny wiersz - wiesz na święto dziękczynienia - czasem wkłada się indyka mniejszego w większego ! ja też myślę, że to ryzykowna wersja

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Jacek
    Zlikwidować pogrubienie.
    Trudna decyzja, muszę to uczciwie przyznać. Nie wiem, czy, nawet jak na miniaturę, nie poszedłeś na zbyt wielki skróty. Myślę, że wiersz były równie silny albo i silniejszy, gdybyś usunął pierwszą część. Nie wywołałoby to przesunięć semantycznych, a znacznie uszczupliło zakres błędu. W tej wersji na nie, bo to bardzo ryzykowna wersja.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • ARS TO od tyłu sra
    to albo przedłuż wierszowi wymowę męskości, albo dziel tu na częsci cyklu, ale jednak podstawą jest traktowanie tekstu autonomicznie. Ten może być niezły ale mebluj już w nim;-P

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Artymowicz anDUCH
    hah Arq - Dziękuje - wszystko celnie - problemem jest jeden wiersz na dzień - a można powiedzieć, że tych krótszych - zawiązanych ze sobą - jest więcej - widzę, że masz pewną rację - ale dalej pojawią się też szuflady i krzesła - poza tym jak już wszystko się poustawia na miejscach - to zawsze mam ochotę spalić to do zgliszcz i wrzucić jeszcze na to szczury i chrabąszcze.

    anDUCH

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • ARS TO od tyłu sra
    czepiam się tej szafy, bo w sumie tekst ma swoją logikę, ale kurna... pachnie mi to truizmem, który wiersza nie czyni. Więc albo szafa i około-szafowe gry skojarzeniem, albo inny mebel, zaskoczeniem przesuwany w znaczeniu. Tak małe przemeblowanie wskazane

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • ARS TO od tyłu sra
    jeśli idziesz po linie człowiek-ludzie i istotą jest szafa, to od szafy szukałbym drogowskazu, nawet na granicy ryzyka powiązań ze zgranym motywem dowcipu, który w wierszu zmieni swoją wymowę. Załóżmy kombinacja wokół "kochanka w szafie". Wiadomo, za prosto byłoby w ten sposób, ale ... to tak z pierwszej ręki przy kawie. Jak cię znam to dasz radę... W każdym razie dla mnie póki co szkic... A czuję że jedno słowo/zabieg zmieni tekst na korzyść, czyniąc aforyzujący wiersz.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • ARS TO od tyłu sra
    no skrót tak ale chyba nazbyt skrócony. ciągnąc skrótowy sylogizm chyba brakuje mi w skojarzeniach cieniutkiej jakiejś niteczki nieco wyraźniejszej niż domysł "człowiek/ludzie". Póki co dla mnie pomysł.Droga aforyzowania owszem, ale brak łącznika. To zakrawa na coś wartościowego, ale póki co ... jeszcze zamglone ciut, włącz długie światła;-) na rydwanie, albo pegazowi skróć lejce;-) bo za bardzo przegalopowało ... ale ino ciut;-P

    · Zgłoś · 13 lat temu